Iran Saffron , Estahban, Istahban, Sabonat, Mashhad Zaferon پايگاه زعفران ايران

زعفران گرانقيمت ترين ادويه در جهان مي باشد، زعفران همان کلاله و يا پرچم قرمز رنگ گياه زعفران است، که حدود 130 عدد از آن 1 گرم ميشود. در حال حاضر زعفران به وسيله دست توليد و آماده ارايه به بازار مي گردد و اين شايد يکي از دلايل بالا بودن قيمت آن که بين 2 تا 10 دلار براي هر گرم باشد لازم به ذکر است که اين تنوع قيمت مربوط به فصل فروش، محل فروش و ... مي باشد.

توليد کنندگان و محل توليد Producer and Land of Cultivate

زعفران گياه بومي آسيا بوده و از اينجا به ديگر نقاط جهان برده شده است در حال حاضر بهترين زعفران را مي توان در ايران و هند يافت اما در نقاطي مانند اسپانيا، يونان، فرانسه و ترکيه نيز به صورت اصولي کشت و توليد مي شود.

بو و طعم تند و قوي آن بعلاوه خوشبويي زياد آن جالب توجه مي باشد.

زعفران مقوّي است و غذا را خوشرنگ و خوشبو مي كند.

به علت رنگ جذاب و کيفيت آن در آرايشگري، رنگ رزي و يا رنگ آميزي لباس نيز استفاده مي شود.

جهت رنگ دهي به غذا ار آن استفاده مي شود، در واقع کاربرد و يا موارد مصرف اين ادويه را مي توان در تهيه وانيل، کيک، غذاهاي خوش رنگ، محصولات وابسته به شير، پنير زعفراني که حقيقتا طعم بسيار دلنشيني هم دارد و صدها نمونه ديگر همه و همه برگرفته از عطر و بوي اين گياه فوق العاده مي باشد.

رنگ آميزي لباس امپراتور و خانواده وي در چين به وسيله زعفران انجام مي شده

است

شاهزادگان و خانواده هاي ثروتمند اروپايي نيز معمولا از لباس هاي ابريشمي رنگ شده توسط زعفران استفاده مي نموده اند.

بر اساس نوشته هاي موجود در موميايي هاي مصري استفاده از زعفران در آن دوران مشخص شده است.

رنگ دهي بالاي زعفران تا حدود 1 به 200000 نيز قابل توجه است.

دمكرده زعفران براي معده مفيد است و سرفه را هم مداوا مي كندو علاوه بر آن طعم دلنشين آن آرامشبخش مي باشد، شربت زعفران براي دريازدگي مفيد است و براي درمان جوش و كورك و پيشگيري از بيماري طاعون، در حد اعتدال در حال ناشتا مصرف مي شود. در انواع شربتها و بستني نيز مصرف دارد[1]. پيشينيان، از رنگ زعفران، براي نوشتن و نقاشي كردن بهره مي گرفته اند. در حاشيه بعضي سندهاي قديمي، هنوز هم نقاّشيهاي زعفراني بچشم مي خورد. دور قباله هاي ازدواجي كه از قديم باقي مانده همه جا داراي نقاشيهايي با رنگ زعفران است. در ضمن در آشهاي نذري، شله زرد و آش اُماج هم - علاوه بر غذاهاي روزانه و مهمانيها- از ساييده زعفران استفاده مي شود. شيريني سازي و رنگ آميزي كاغذ و ابريشم به كار مي رود[2]. زنان هندي در جنشهاي مذهبي، خال زعفران بر پيشاني مي گذارند.

[1] زعفران داراي مواد زيادي است از جمله: الف- اسانس، كه همان بوي خوش زعفران است. ب- كروسين يا مادّه رنگي زعفران. ج-هتروزيد تلخ، كه هضم غذا را در معده آسان مي كند.

[2] زعفران داراي(3/1 تا 5/7) درصد روغن است كه مصارف دارويي دارد. دم كرده حتي سه يا چهار تا زعفران مي تواند كساني را كه مبتلا به ادرارهاي متواليند مداوا كند. زعفران را به منظور صفاي چهره و تسكين كبد از غلبه صفرا نيز تجويز مي كنند. از طرفي براي فرونشاندن آماس چشم مفيد است و حواس آدمي را سرزنده مي كند. در زمانهاي دور زعفران را در كيسه كوچكي به گردن بيماران مبتلا به آبله مي آويختند و عقيده داشتند كه تاولهاي آبله را زودتر مي رساند و موجب تسكين خارش است.